စာရႈသူ အေပါင္း ခ်မ္းေၿမ႕ပါေစ

Friday, February 24, 2012

ေရွးေခတ္လူသားႏွင္႔နတ္မ်ား

လူသားဟူ၍ေခၚဆိုႏိူင္ေသာသက္ရွိသတၱ၀ါမ်ားသည္ သမိုင္းမွတ္္တမ္းမတင္မီလြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ေပါင္းသန္း၂၀ သုိ႔မဟုတ္၃၀ခန္႔ကေပၚေပါက္လာခဲ႔မည္ဟုခန္႔မွန္းရေသာ္လည္းတူးေဖာ္ေတြ႔ရွိရသည္႕ ေက်ာက္ၿဖစ္ဦးေခါင္းခြံမ်ားအရ ႏွစ္၅သိန္းသက္တမ္းသာရွိေသးသည္ဟု ယူဆၾကသည္။
ေခတ္သစ္လူသားႏွင္႔ပိုမိုနွီးကပ္စြာတူညီသည္႕ ေရွးေဟာင္းလူမ်ားမွာလြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္၆ေသာင္းမွ၃ေသာင္းခန္႔က ေပၚေပါက္လာခဲ႔သည္။သူသည္ေၿခႏွစ္ေခ်ာင္းေပၚတြင္ရပ္လ်က္ေနၿပီးကုန္းကုန္းကြကြႏွင္႔လမ္းေလွ်ာက္သြားတတ္သည္။သူ၏နဖူးမွာဆင္ေၿခေလ်ွာသ႑န္ရွိၿပီး ေခတ္သစ္လူသားႏွင္႔ႏိႈင္းယွဥ္ပါကဦးေႏွာက္အရြယ္အစားမွာေသးသည္။လူဟူ၍သာေခၚႏိူူင္ေသာ္လည္းအသိဥာဏ္မွာေခတ္သစ္လူသားထက္မ်ားစြာ နိမ္႔က်လ်က္ရွိသည္။

ယေန႔ေခတ္သိပၸံပညာသည္အရွိန္အဟုန္ၿပင္းစြာတိုးတက္လွ်က္ရွိသည္။သို႔ေသာ္လည္း ေခတ္သစ္သိပၸံပညာထြန္းကားလာသည္မွာသိပ္မၾကာေသး။ကမာၻေၿမသည္လည္ပတ္လ်က္ရွိၿပီးအၿခားၿဂိဳဟ္မ်ားႏွင္႔အတူ ေနကိုလည္ပတ္လ်က္ရွိေၾကာင္းကိုလြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္၄၅၀ခန္႔ကပိုလန္လူမ်ိဳးနကၡတၱေဗဒပညာရွင္ ေကာ႔ပါးနီးကတ္စ္တင္ၿပခဲ႔မွသာကမာၻကသိခဲ႔သည္။ထို႔ေၾကာင္႔ေခတ္သစ္သိပၸံပညာ၏သက္တမ္းသည္ ႏွစ္၄၅၀သာရွိေသးသည္ဟုဆိုရေပမည္။လွ်ပ္စီးလက္ၿခင္း၏သဘာ၀သည္ လွ်ပ္ၿငိမ္အားႏွင္႔တူညီေၾကာင္း လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္၂၀၀ခန္႔ကမွ ဘင္ဂ်မင္ဖရင္ကလင္၏ စမ္းသပ္မႈအရ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သိလာခဲ႔ၾကရသည္။ ေခတ္သစ္လူသားမ်ားထက္ အသိဥာဏ္မ်ားစြာနိမ္႔က်လွေသာလူသားမ်ားအဖို႔လွ်ပ္စီးလက္ၿခင္း၊မိုးၿခိမ္းၿခင္း၊မိုးရြာၿခင္း၏သဘာ၀ကိုမည္သို႔နားလည္ႏိူင္ပါမည္နည္း။နားမလည္ႏိူင္ေသာ အသြင္ႏွင္႔ေၾကာက္ရြံစြာမိုးၾကိဳးမုန္တိုင္းမ်ားကို ေငးေမာၾကည္႕ ရႈခဲ႔ၾကေပမည္။

ေခတ္သစ္လူသားသည္လွ်ပ္စစ္အားကိုမိမိအလိုက်အသံုးခ်ႏိူင္ၿပီၿဖစ္သည္။သို႔ေသာ္လည္းသိပ္မၾကာလွေသးေပ။၂၀ရာစုေရာက္မွလူသားတို႔လွ်ပ္စစ္ကိုက်ယ္ၿပန္႔စြာအသံုးခ်လာႏိူင္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ေရွးေခတ္လူသားတို႔ထက္အဆမ်ားစြာေတြးေတာဆင္ၿခင္ႏိူင္ေသာ ေခတ္သစ္လူသားမ်ားအတြက္ ေလာကၾကီးတြင္မသိႏိူူင္နားမလည္ႏိူင္ေသးသည္႔ အေၾကာင္းရပ္ေၿမာက္မ်ားစြာပင္ရွိေနေသးသည္။

ေရွးေခတ္လူသားတို႔အဖို႔ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္တြင္ အရာခပ္သိမ္းသည္ လွ်ိဳ႔၀ွက္ဆန္းၾကယ္ေနမည္။
နက္ရိႈင္းေသာသစ္ေတာၾကီးတြင္ မည္သူေနသနည္း။ သစ္ေတာၾကီးကိုၿဖတ္သြားပါက မည္သည္႔ေနရာမည္သည္႔ေဒသကိုေရာက္သြား
မည္နည္း။ သစ္ေတာအတြင္း မည္သည္႔သားရဲတိရိစာၦန္မ်ားႏွင္႔ ၾကံုေတြ႔ရမည္နည္း။ထိုတိရိစာၦန္သည္ သူ႔အားရန္ၿပဳမည္႕သတၱ၀ါေလာ
။ေလာကသဘာ၀ကိုနားမလည္ေသးသၿဖင္႔ ေၾကာက္ရြံေနၾကမည္။
မနက္ၿဖန္ေတာထြက္ပါကစားစရာသားေကာင္ရမည္လား။ယခင္ေန႔မ်ားကဲ႔သို႕သူ႔အားအႏၱ၇ာယ္ၿပဳမည္႔သားေကာင္ႏွင္႔ရင္ဆိုင္ရဦးမည္လား။ သူ႔မိသားစုအတြက္သားေကာင္မ်ားမ်ားရရန္ မည္သို႔ၿပဳရမည္နည္း။သူ႔အေၿခအေနသည္ မေသခ်ာမေရရာသည္႔
အေၿခအေနၿဖစ္သည္။
ေက်ာက္လက္နက္မ်ားကိုစတင္အသံုးၿပဳခဲ႔သည္႔အခ်ိန္မွာလြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္တစ္သန္းကၿဖစ္ၿပီး၊ဘီစီ၈၀၀၀ခန္႔သို႔မဟုတ္လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္တစ္ေသာင္းခန္႔ကမွ ေက်ာက္ေခတ္အလယ္ေခတ္သို႔ ကူးေၿပာင္းခဲ႔သည္။

ထိုအခ်ိန္ကလူသားတို႔သည္၀မ္းစာအတြက္အမဲလိုက္ၿခင္း၊သီးႏွံမ်ားကိုခူးၿခင္းၿပဳလုပ္ခဲ႔သည္။ထိုကာလအတြငး္မွာပင္မီးကိုအသံုးၿပဳတတ္ၿပီးတိရိစာၦန္တို႔၏အသားကိုမီးၿဖင္႔ခ်က္ၿပဳတ္သည္႔အေလ႔အထလည္း ေက်ာက္ေခတ္ေဟာင္းတြင္ရွိခဲ႔ၿပီၿဖစ္သည္။မီးသည္အစားအစာအတြက္ခ်က္ၿပဳတ္ရန္ႏွင္႔၊ အေအးဒဏ္မွကာကြယ္ရန္အသံုး၀င္ေသာ္လည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာလည္းေကာင္းသည္။ မီးေလာင္ပါက လူ၏အသက္အႏၱရာယ္ကိုပင္ဒုကၡေပးႏိူင္သည္။မီးကိုမည္သူပိုင္ဆိုင္သနည္း။သူ႔အားအႏၱရာယ္မေပးေအာင္မည္သို႔ ေဆာင္ရြက္ရမည္နည္း။
ေတာင္တန္းၾကီးမ်ားသည္ အံ႔မခန္းၾကီးမားလွသည္။ဤမွ်ၾကီးမားေသာ ေတာင္တန္းၾကီးတြင္ မည္သူေနထိုင္သနည္း။
ေတာင္တန္းၾကီးမ်ားကို မည္သူပိုင္ဆိုင္သနည္း။ေတာင္ေပၚတြင္သားေကာင္ပစ္ပါက သူ႔အားအႏၱရယ္ၿပဳမည္ေလာ။ ခြင္႔ပန္ဖို႔လိုအပ္
မည္ေလာ။
ၿမစ္ၾကီးမ်ားသည္ၾကီးမားလွသည္။က်ယ္ေလာင္ေသာအသံႏွင္႔ၿမစ္ေရမ်ားစီးဆင္းေနသည္။ ေရသည္အသံုး၀င္ေသာ္လည္းၿမစ္အတြင္းက်သြားပါကအသက္အႏၱရာယ္ၿဖစ္ေစႏိူင္သည္။သူ႔အားအႏၱရာယ္မၿပဳရန္မည္သို႔လုပ္ရမည္နည္း။ေရွးေခတ္လူသားဖို႔အစစအရာရာသည္အံ႕မခန္းဖြယ္ရာၿဖစ္ၾကေပသည္။သူ႔ပတ္၀န္းက်င္ရွိသက္ရွိသက္မဲ႔အရာအားလံုးကိုသူနားမလည္ေပ။မည္သို႔ၿဖစ္လာၾကသည္ကို ေတြးေတာရန္ဥာဏ္မီ။နားလည္ေအာင္လည္း စဥ္းစားတတ္မည္မဟုတ္ေပ။
ေရွးလူသားတို႔၏ယဥ္ေက်းမႈစတင္ထြန္းကားခ်ိန္တြင္ အယူအဆ သို႔မဟုတ္ အေတြးအေခၚႏွစ္ရပ္ေပၚေပါက္ခဲ႔ေပမည္။
ပထမအယူအဆမွာ စြမ္းအင္သို႔မဟုတ္ တန္ခိုးၿဖစ္ၿပီး ထိုစြမ္းအင္၊တန္ခိုးကို ထင္ရွားေသာေယာက်္ား သို႔မဟုတ္ မိန္းမတစ္ဦးက
ပိုင္ဆိုင္သလို လူသားမဟုတ္သည္႕ နတ္ဘုရားသို႔မဟုတ္၀ိညာဥ္သို႔မဟုတ္သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ေကာင္ကပိုင္ဆိုင္ထားမည္။ထိုစြမ္းအင္ ၊တန္ခိုးသည္ သက္ရွိ္သာမက သက္မဲ႔အရာ၀တၱဳမ်ားတြင္လည္းရွိႏိူင္မည္ဟု ေရွးေဟာင္းလူသားမ်ားကယူဆၾကသည္။
ဥပမာ တုတ္ေခ်ာင္း သို႔မဟုတ္ ေက်ာက္တံုးမ်ားတြင္လည္း စြမ္းအင္ရွိေနႏိူူင္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။

ထူးၿခားေသာစြမ္းအင္ သို႔မဟုတ္ တန္ခိုးသည္ယံုၾကည္သူတစ္ဦးေဆာင္ထားသည္႔ အေဆာင္ပစၥည္းတစ္ခုခု သို႔မဟုတ္စကားလံုး သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ဟန္အမူအရာတို႔တြင္လည္းရွိမည္ဟုယံုၾကည္ၾကသည္။
ဒုတိယအယူအဆမွာ အရာအားလံုးတြင္ အသက္၀ိညာဥ္ကိန္းေအာင္းေနသည္ဆိုသည္႕ အယူအဆၿဖစ္သည္။
ေလာကတြင္သက္မဲ႔ဟူေသာအရာ မရွိ။အားလံုးတြင္ အသက္၀ိညာဥ္ရွိသည္ဟု ေရွးဦးလူသားမ်ားယူဆၾကသည္။
ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကံဳေတြ႔ခဲ႔ရေသာအေတြ႔အၾကံဳမ်ားႏွင္႔ သိပၸံနည္းက်အေတြးအၿမင္မ်ားေၾကာင္႔ ၿမစ္ဟူသည္မွာေရမ်ား
စုေ၀းစီးဆင္းေနၿခင္သာၿဖစ္သည္။ ၿမစ္တြင္အသက္ သို႔မဟုတ္ ၀ိညာဥ္ဟူ၍မရွိ။ ကမာၻ၏ဆြဲအားေၾကာင္႔ ၿမင္႔ရာမွနိမ္႔ရာသို႔ စီးဆင္း
ေနၿခင္းၿဖစ္သည္ဟု ယူဆခဲ႔ၾကသည္။
သူတို႔ပိုင္ဆိုင္ေသာေသးငယ္သည္႕ ဦးေနွာက္ႏွင္႔ၿဒပ္မဲ႔ ေတြးေတာမႈမၿပဳလုပ္ႏိူူင္ခဲ႔။ မၿမင္ရသည္႕ အေၾကာင္းကိုစဥ္းစား
၍မရၿဖစ္ခဲ႔ၾကသည္။
ၿငိမ္သက္စြာစီးဆင္းေနေသာ ေရစီးေၾကာင္းကိုစူးစိုက္ၿပီး၊သန္႔စင္ေသာေရတြင္ေဆးေၾကာထားေသာလက္မ်ားႏွင္႔ရွိခိုးအရိုအေသမၿပဳဘဲ ၿမစ္ကိုေၿခေထာက္ႏွင္႔မၿဖတ္ကူးပါႏွင္႔။ အကယ္၍ရိုေသေလးစားၿခင္းမရွိဘဲ ၿဖတ္ကူးပါက နတ္ဘုရားမ်ားစိတ္ဆိုးၾကမည္။ သင္႔အားေဘးဒုကၡေရာက္ေစမည္ၿဖစ္၏။
ဤညႊန္ၾကားခ်က္ကေလးမွာ ေၿခေထာက္ႏွင္႔ၿဖတ္ကူးေလာက္ေအာင္ ေရတိမ္ေနၿပီၿဖစ္ေသာၿမစ္အား ၿဖတ္ကူးမည္ၿပဳသည္႕ အခါ မည္သို႔မည္ပံုအရိုအေသေပးရမည္ကိုေဖာ္ၿပထားေသာ ဘီစီ ၈ ရာစုက ဂရိႏိူင္ငံသားတို႔၏ယံုၾကည္မႈၿဖစ္သည္။
ယခုေခတ္အၿမင္ႏွင္႔ၾကည္႔ပါ္က အယူသီးမႈတစ္ရပ္ဟုယူဆၾကမည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း ထိုေခတ္ထိုအခါကသူတို႔အတြက္ ေလးေလးနက္
နက္လိုက္နာရမည္႕ ညႊန္ၾကားမႈၿဖစ္သည္။

ဤညႊန္ၾကားမႈသည္ ၀ိညာဥ္ရွိ၀ါဒကိုေဖာ္ၿပေနသည္။ ၿမစ္တြင္အသက္၀ိညာဥ္ရွိသည္။ထို႔ေၾကာင္႔ရွိခိုးရိုေသမႈကိုၾကားသိမည္ၿဖစ္သည္။ ဤသို႔ဆုေတာင္းသူသည္ ေဘးဒုကၡေရာက္မည္မဟုတ္ေပဟု ေရွးေခတ္ဂရိတို႔ယံုၾကည္ခဲ႔ၾကသည္။
ေဖာ္ၿပပါအယူအဆႏွစ္ရပ္ကိုေပါင္းစပ္ၿပီးၿမစ္တြင္၀ိညာဥ္ရွိသလိုတန္ခိုးလည္းရွိသည္။ထိုနည္းတူေၿမ၊ေလ၊ေတာင္၊ေတာ၊စသည္တို႔တြင္အသက္၀ိညာဥ္ႏွင္႔တန္ခိုးရွိသည္ဟု ေရွးေဟာင္းလူသားမ်ားယူဆလာသည္။
ပင္လယ္ကို နတ္ဘုရားပိုေဆဒန္ၿဖင္႔လည္းေကာင္း၊ မီးကိုဟိုက္ဖက္တပ္ၿဖင္႔လည္းေကာင္း၊ပန္းကိုဖလိုရာနတ္ဘုရားၿဖင္႔လည္းေကာင္း၊ သိုးစားက်က္ကိုပင္ နတ္ဘုရားၿဖင္႔လည္းေကာင္း ဂရိတို႔ကကိုယ္စားၿပဳခဲ႔သည္။ပင္လယ္ၿပင္ထြက္မည္႕သေဘၤာသားမ်ားသည္ပိုေဆဒန္နတ္ဘုရားကိုပူေဇာ္ၾက၍ပန္းပဲလုပ္ငန္းလုပ္သူမ်ားသည္ မီးနတ္ဘုရားကိုပူေဇာ္ၾကသည္။သိုးအုပ္တိုးပြားေစရန္ပင္ နတ္ဘုရားကိုပသၾကသည္။

ေတာေတာင္ေရေၿမ စသည္႔ၾသကာသေလာကကိုကိုယ္စားၿပဳသည္႕ နတ္မ်ားသည္ လူသားတို႔တြင္ပထမဆံုးေပၚေပါက္လာသည္႔ နတ္မ်ားၿဖစ္မည္။ထို႔အတူမီးနတ္၊သားေကာင္ရေစရန္ပူေဇာ္ရသည္႕မုဆိုးနတ္စသည္တို႔မွာ ေက်ာက္ေခတ္ေဟာင္းအတြင္း ေပၚေပါက္လာသည္႔နတ္မ်ားၿဖစ္သည္။
မိမိအသိဥာဏ္ႏွင္႔လည္းေကာင္း၊ အတိတ္အေတြ႕ အၾကံဳအရေသာ္လည္းေကာင္း မည္သို႔မွ်စဥ္းစား၍မရေသာအေၾကာင္းရပ္မ်ားႏွင္႔ သဘာ၀သက္ရွိသက္မဲ႔ပစၥည္းမ်ားတြင္ တန္ခိုးစြမ္းအင္ရွိၾကသည္ဟုယံုၾကည္ၾကေပမည္။ထိုတန္ခိုးစြမ္းအင္ပိုင္ဆိုင္သူတစ္ဦးရွိမည္ဟု ယံုၾကည္သည္။ထိုသူပင္လွ်င္ သက္ရွိ သို႔မဟုတ္ သက္မဲ႔မ်ားကိုကိုယ္စားၿပဳသည္႕ နတ္ၿဖစ္လာသည္။
ေရွးေဟာင္း ဂရိနတ္မ်ားတြင္ နတ္ေကာင္းနတ္ၿမတ္၊ အလြန္ၾကီးၿမတ္ေသာနတ္ဟူ၍သာေခၚခဲ႔ၿပီး အမည္အတိအက်မရွိသည္႕
နတ္မ်ားရွိခဲ႔သည္။ အစပထမ၌နတ္မ်ားတြင္ အမည္မရွိခဲ႔ေပ။ ေရွးေခတ္လူသားတို႔အသိဥာဏ္ရင္႔သန္လာသည္႔ အခါနတ္တို႔၏
အမည္လည္းရွိလာသည္။ ထိုနည္းတူနတ္သမိုင္းလည္းရွိလာသည္။

ဇုနတ္မင္းသည္နတ္အားလံုး၏အၾကီးအကဲ၊ယူေရးနို႔စ္သည္မိုးေကာင္းကင္ကိုကိုယ္စားၿပဳသည္႕နတ္၊ပိုေဆဒန္သည္ပင္လယ္ကိုကိုယ္စားၿပဳသည္႔နတ္၊ ေဟးဒီစ္သည္ကြယ္လြန္ေသဆံုးသူတို႔၏လားရာေၿမေအာက္ကမာၻအၾကီးအကဲ၊ကရြန္သည္ေၿမေအာက္ကမာၻသို႔ ေရာက္လာေသာၿမစ္တစ္ဖက္ကမ္းေဟးဒီစ္၏နယ္ေၿမသို႔ပို႔ေပးရသည္႕ကူတိုးသမား၊အားရို႔စ္သည္အခ်စ္နတ္္၊မူ႔ဇ္သည္စာေပအႏုပညာကိုေစာင္႔ေရွာက္သည္႕နတ္၊ဟိုင္ဂ်ီယာသည္က်န္းမာေရးကိုကိုယ္စားၿပဳသည္႔နတ္၊က်ဴးပစ္သည္ဖူးစာေရးနတ္(ၿမားနတ္ေမာင္)၊အစရွိသၿဖင္႔ ေရွးေဟာင္းဂရိတြင္ရွိခဲ႔သည္။
ေက်ာက္ေခတ္သည္ လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါင္း ရွစ္ေထာင္ခန္႔ကစခဲ႔ၿပီး၊ သံ ေၾကး စသည္႔သတၱဳမ်ားအသံုးၿပဳသည္႔အခ်ိန္တည္ခဲ႔သည္။ ထိုေခတ္အတြင္းလူသားမ်ားသည္ ေက်ာက္ေခတ္သစ္အတြင္းအထူးၿခားဆံုးေအာင္ၿမင္မႈမွာစားသံုးသီးႏွံပင္မ်ားကိုစိုက္ပ်ိဳးလာတတ္ၿခင္းႏွင္႔၊ ေတာရိုင္းတိရိစာၦန္မ်ားကိုအိမ္တြင္ေမြးၿမဴလာတတ္ၿခင္းၿဖစ္သည္။
ထိုအခါအစားအစာရရွိမႈအတြက္တစ္ေနရာမွတစ္ေနရာသို႔ေၿပာင္းေရြ႕လွည္႔လည္က်က္စားသည္႕လူသားမ်ားဘ၀မွအေၿခခ်ေနထိုင္ေသာ လူသားမ်ားၿဖစ္လာသည္။ စိုက္ပ်ိဳးထားသည္႔သီးႏွံမ်ားႏွင္႔အိမ္မွာေမြးထာသည္႕ကြ်ဲႏြားၾကက္ငွက္မ်ားရွိေနၿပီၿဖစ္၍အစားအစာအတြက္စိုးရိမ္ပူပန္စရာမလိုေတာ႔ေပ။ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရွးေဟာင္းလူသားမ်ား၏ရြာမ်ားေပၚေပါက္လာေတာ႔မည္ၿဖစ္သည္။အခ်ိန္ရွိသေရြ႕အမဲလိုက္ေနစရာမလိုေတာ႔ဘဲအားလပ္ခ်ိန္လည္းရလာၿပီၿဖစ္ေသာေၾကာင္႔ အိုးလုပ္ၿခင္းေတာင္းလုပ္္ၿခင္း၊အထည္ယက္လုပ္ၿခင္းမ်ားၿပဳလုပ္လာသည္။
အိမ္ေစာင္႔နတ္ရြာေစာင္႔နတ္ဟူသည္႔
အယူအဆသည္ဤသို႔အိုးအိမ္အတည္တက် ေနထိုင္ခ်ိန္မွစတင္ေပၚေပါက္လာမည္ဟုယူဆႏိူူင္ေပသည္။ ထိုနတ္မ်ားအၿပင္အနုပညာလက္မႈလုပ္ငန္းႏွင္႔သက္ဆိုင္ေသာနတ္မ်ားလည္းေပၚေပါက္လာမည္ၿဖစ္ေပသည္။
ခင္ေမာင္သန္း (စိတ္ပညာ)

1 comment:

ခိုင္ထူး said...

အေခါင္းထဲမွာ "ကူတိုးခ" ေငြထည္႔ေပးရတဲ႔ဓေလ႔ကဂရိေတြရဲ႕ဓေလ႔ပါ။