ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈအေၾကာင္းေလ႔လာခဲ႔သည္႔မႏုႆေဗဒပညာရွင္အက္ဒြပ္တိုင္လာ၏အယူအဆမွာဤသို႔ၿဖစ္သည္။လူသားမ်ားသည္သူတို႔၏ေန႔စဥ္ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳအေပၚအေၿခခံၿပီးပတ္၀န္းက်င္ရွိအေၿခအေနမ်ားႏွင္႔ၿဖစ္ရပ္မ်ားကို နားလည္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကသည္။သို႔ရာတြင္ေၿဖရွင္းမရသည္႕ ၿဖစ္ရပ္မ်ား၊နားမလည္ႏိူင္သည္႔ၿဖစ္ရပ္မ်ားရွိခဲ႔မည္ၿဖစ္သည္။
အတူေနလူသားတစ္ဦးကြယ္လြန္သြားမႈ၊အိမ္မက္မက္မႈ၊မိန္းေမာေနသည္႕အေၿခအေနမ်ားသည္သူတို႔အဖို႕နားလည္ရန္မ်ားစြာခက္ခဲမည္ၿဖစ္သည္။ အိပ္မက္မက္ေနရာမွႏိူးလာခ်ိန္၊မိန္ေမာေနရာမွပံုမွန္ၿပန္ၿဖစ္လာခ်ိန္တြင္သူ႔စိတ္အတြင္းေပၚေပါက္ခ႔ဲသည္႕ ပံုရိပ္မ်ားကိုအမွတ္ရေနမည္ၿဖစ္သည္။
ထိုၿဖစ္ရပ္ကိုေၿဖရွင္းရန္ၾကိဳးစားရာမွေရွးေဟာင္းလူသားမ်ားတြင္အယူအဆတစ္ရပ္ေပၚေပါက္လာႏိူင္သည္။လူသားမ်ားတြင္ရုပ္ခႏၶာကိုယ္သာမကမၿမင္ရသည္႕သီးၿခားအရာတစ္ခုလည္းရွိလိမ္႔မည္။ထိုအရာသည္အိပ္စက္ေနခ်ိန္မိန္ေမာေနခ်ိန္တြင္တက္ၾကြစြာလႈပ္ရွားေနလိမ္႔မည္။ထိုယံုၾကည္မႈကိုလက္တင္စကားၿဖင္႔ anima (၀ိညာဥ္)မွ animism (၀ိညာဥ္ရွိသည္ဟု ယူဆသည္႕ အယူအဆ)ၿဖစ္လာသည္ဟု မႏုႆေဗဒပညာရွင္ တိုင္လာကေခၚဆိုခဲ႔သည္။
ခႏၶာကိုယ္မွ၀ိညာဥ္ထြက္သြားသည္႕အခါလူသားသည္ကြယ္လြန္ေသဆံုးသြားေတာ႔သည္။အိပ္ေပ်ာ္ခ်ိန္(သို႔မဟုတ္)မိန္ေမာခ်ိန္တြင္ ၀ိညာဥ္၏လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင္႔ အိပ္မက္မ်ားမက္ရသည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။
ထိုအယူအဆအရသစ္ပင္၊ၿမစ္၊ေခ်ာင္း၊အင္းအိုင္၊ေတာ၊ေက်ာက္တံုးစသည္႕သဘာ၀ပစၥည္းမ်ားတြင္၀ိညာဥ္ရွိသည္။ဟူေသာအယူအဆ ေရွးေဟာင္းလူသားမ်ားတြင္ၿဖစ္ေပၚလာခဲ႔ေပမည္။ ၿမန္မာတို႔၏အၿပင္ ၃၇ မင္းအေပၚယံုၾကည္မႈသည္၀ိညာဥ္ယံုၾကည္မႈအေပၚအေၿခခံထားသည္။ၿမိဳ႕ ရြာအိုးအိမ္ၿမစ္ေခ်ာင္း စသည္တို႕ တြင္ ၀ိညာဥ္ရွိသည္ဟူေသာအယူအဆမွ သက္မဲ႔ကိုသက္ရွိ္အသြင္ေဆာင္ကာ လူပုဂၢိဳလ္အၿဖစ္ ပသၾကသည္။ အေမေရရင္၊ကိုးေရရင္၊နံကရိုင္းမယ္ေတာ္၊ဦးရွင္ၾကီး၊ ရြာေတာ္ရင္၊ရွင္ၿဖဴရွင္ညိဳ၊ မယ္၀ဏၰ၊ အေမဂ်မ္းစသည္႕ နတ္မ်ားသည္ သဘာ၀အသြင္ကို လူ႔အသြင္ေဆာင္ထားသည္႔ ၀ိညာဥ္မ်ားၿဖစ္သည္။
ႏွစ္ေပါငး္မ်ားစြာကပင္ ထိုအယူအဆသည္ ေရွးေဟာင္းလူသားမ်ားတြင္ရွိေနခဲ႔သည္။စာေရးတတ္ဖတ္တတ္မရွိေသာ္ လည္း တစ္ဦးမွတစ္ဦးသို႔ ႏႈတ္ၿဖင္႔ေၿပာၿပခဲ႔သည္။ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုမွ တစ္ခုသို႔လက္ဆင္႔ကမ္းခဲ႔သည္။ “ရီး”သည္ေရွးေဟာင္းအီဂ်စ္တ္ို႕ ၏ ေနနတ္ဘုရားၿဖစ္သည္။ “ဇု”သည္ေရွးေဟာင္းဂရိတို႕၏ နတ္ဘုရင္ၿဖစ္သည္။ ဟက္ပိုက္တပ္စ္သည္ ပန္းပဲနတ္ဘုရား၊ဦးတင္႔တယ္သည္ ၿမန္မာတို႔၏ ပန္းပဲနတ္၊ၿမိဳ႔ေစာင္႔နတ္၊အိမ္ေစာင္႔နတ္ၿဖစ္သည္။ ဦးရွင္ၾကီးသည္ ပင္လယ္နတ္ၿဖစ္သည္။သံုးပန္လွသည္ အလွအပၾကိဳက္သည္႕ အမ်ိဳးသမီးမ်ားပသသည္႕နတ္၊ မႏွဲမိသည္ ကေလးမ်ားႏွင္႔သက္ဆိုင္သည္႕ နတ္ၿဖစ္သည္။
နတ္ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ ရိုးရာနတ္ယံုၾကည္သူမ်ားတြင္ရွိခဲ႔ဟန္မတူ။ယခုလည္းအသံုးမၿပဳၾက။အရွင္ၾကီး၊အရွင္မ၊ဘ္ိုးဘိုး ၾကီးမင္း စသည္႔ေ၀ါဟာရမ်ားကိုသာသံုးစြဲၾကသည္။နတ္တစ္ဦးတြင္ နာမည္ရွိလွ်င္လည္းအသံုးမၿပဳ (သို႔မဟုတ္) အသံုးမၿပဳ၀ံ႕။ နာမည္တပ္ၿပီးေခၚေ၀ၚၿခင္းသည္ အရိုအေသမေပးရာေရာက္သည္ဟု နတ္ယံုၾကည္သူတို႕ ယူဆၾကသည္။
ၿမန္မာၿပည္သို႕ ဗုဒၶဘာသာေရာက္ၿပီးသည္႕ေနာက္မွ၊ နတ္ (သို႔မဟုတ္)နတ္စိမ္းဟူသည္႕ေ၀ါဟာရမ်ားေပၚေပါက္လာဟန္ တူသည္။ဗုဒၶဘာသာကိုယံုၾကည္သူမ်ားက သမာေဒ၀နတ္ႏွင္႔ ရိုးရာနတ္မ်ားကိုကြဲၿပားမႈရွိေစရန္ အတြင္း ၃၇ မင္း၊အၿပင္ ၃၇မင္းဟူ၍ခြဲၾကခဲ႔ဟန္တူသည္။ သမာေဒ၀သည္ နတ္ေကာင္းနတ္ၿမတ္ၿဖစ္သည္။ရိုးရာနတ္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၏ၿပင္ပတြင္ ရွိေသာနတ္မ်ားၿဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔အၿပင္ ၃၇ မင္းဟုေခၚခဲ႔ဟန္တူသည္။ ထိုနတ္မ်ားမွာနတ္စိမ္းမ်ားၿဖစ္သည္။ ၿမန္မာစကား ‘စိမ္း’ ဟူေသာေ၀ါဟာရသည္ “မမွည္႕ေသး” ၊ အခ်ိန္မတိုင္ေသး” ဟုအဓိပၸာယ္ေရာက္သည္။
အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင္႔ရုတ္တရက္ကြယ္လြန္သူကိုရည္ညႊန္းေၿပာဆုိသည္။အၿပင္၃၇မင္းနတ္မ်ားသည္အဘယ္ေၾကာင္႔နတ္စိမ္းမ်ားၿဖစ္ရသနည္း။ရုိးရာနတ္ယံုၾကသည္သူမ်ားက နတ္စိမ္း(သို႔မဟုတ္)နတ္ဆိုးဟူ၍ ယူဆ၀ံ႕ ၾကမည္မဟုတ္။ မိဘအစဥ္အဆက္ပသလာခဲ႔သည္႕အတြက္မိဆိုင္ဖဆိုင္အေနႏွင္႔လည္းေကာင္း၊စီးပြားေရး၊က်န္းမာေရးအတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း ကန္ေတာ႔ပြဲထိုးကာတင္ေၿမွာက္ၿခင္း၊ ေရစင္ဖိုးဆက္ၿခင္း၊ ကနားေပးၿခင္းမ်ားၿပဳလုပ္ၾကသည္။
ဗုဒၶဘာသာသက္၀င္ယံုၾကည္သူမ်ားက ထိုနတ္မ်ားကိုနတ္စိမ္းဟု အမည္တပ္ခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္ႏိူင္သည္။နတ္စာရင္ကို အေရအတြက္ ၃၇ဦးသတ္မွတ္ထားၿခင္းကပင္ဗုဒၶဘာသာအေငြ႕အသက္ပါေနသည္ကိုသိႏိူင္သည္။ရိုးရာနတ္အေရအတြက္ကိုမည္သူမွ်အတိအက်မသိ၊နတ္ ၃၇၀ ဦးပင္ရွိႏိူင္သည္။
နတ္သမိုင္းကိုေပထက္အကၡရာမတင္မီကပင္ ပါးစပ္ရာဇ၀င္အၿဖစ္ေၿပာဆိုခဲ႔ၾကသည္။လက္ရွိသမိုင္းႏွင္႔အနည္းငယ္ ၿခားနားမႈရွိႏိူင္သည္။ ခရစ္ ၁၇၀၀ေရာက္မွေညာင္ရမ္းေခတ္စာဆို ၀န္ၾကီးပေဒသရာဇာက နတ္ခ်င္းမ်ား၊နတ္သံမ်ားေရးဖြဲ႔ ၿပီး ေပထက္အကၡရာတင္ခဲ႔ရာမွ မွတ္တမ္းတင္ၿပီးၿဖစ္လာသည္။အခ်ိန္မ်ားစြာမၾကာလွေသး လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ ၃၀၀ေက်ာ္ကၿဖစ္ေပ သည္။
သမာေဒ၀မ်ားႏွင္႔ရိုးရာနတ္မ်ားကို ကြဲကြဲၿပားၿပားရွိေစရန္ နတ္စိမ္းမ်ားဟုေၿပာၾကသည္။ ဘုရင္၏ကြပ္မ်က္ခံရမႈ၊ က်ားစားခံရမႈ၊ ရုတ္တရက္ရင္ကြဲနာက်ၿပီး ေသဆံုးမႈတို႕ေၾကာင္႔ကြယ္လြန္ခါနီးအခ်ိန္ဘုရားရွင္အားႏွလံုးမသြင္းႏိူင္၊ မိမိၿပဳခဲ႔ သည္႕ေကာင္းမႈမ်ားကိုလည္းၿပန္လည္စဥ္းစားခ်ိန္မရၾက။ ထို႕ေၾကာင္႔အယူတိမ္းကာနတ္စိမ္းၿဖစ္လာၾကရသည္ဟုေၿပာသည္။
မည္သည္႕လူမ်ိဳးစုမွာမဆို ပံုေၿပာေကာင္းသူႏွင္႔ ပံုနားေထာင္လိုသူအေၿမာက္အၿမားရွိသည္။ ေရွးအခါကရြာေတာ္ရင္နတ္ သို႔မဟုတ္ ၿမင္းၿဖဴရွင္အေၾကာင္း ဗမာမ်ားေၿပာခဲ႔ၾကမည္ၿဖစ္သည္။ ထိုနတ္သည္ဗမာရြာကို ကိုယ္စားၿပဳသည္႕ ရြာေစာင္႔နတ္ ၿဖစ္သည္။ ဗမာလူမ်ိဳးစုတစ္ေနရာတည္း စုစုစည္းစည္းေနထိုင္ခဲ႔စဥ္က တည္ရွိခဲ႔သည္႕ ယံုၾကည္မႈတစ္ရပ္ၿဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ နတ္သမိုင္းကို ေဒသအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၿမန္မာမ်ားေၿပာဆိုၾကရာမွ နတ္သမိုင္း ၄ မ်ိဳးၿဖစ္လာသည္။ယမားၿမင္းၿဖဴရွင္၊ ကနီၿမင္းၿဖဴရွင္၊ ေရႊၿပည္႕ ရွင္ၿမင္းၿဖဴရွင္၊ ေရႊစစ္သည္ၿမင္းၿဖဴရွင္ဟူ၍ မူကြဲ ၄ မ်ိဳးရွိသည္။ထိုနည္းတူ ပခန္းဦးမင္းေက်ာ္၊ အေမေရရင္စသည္႔ နတ္မ်ားတြင္လည္း သမိုင္း ႏွစ္မ်ိဳး၊သံုးမ်ိဳးရွိေနၾကသည္။ နတ္သမိုင္းတြင္ထည္႔သြင္းေရးသားထားသည္ မရွိေသာ္လည္း၊နတ္ကိုးကြယ္သူတို႔အတြင္း ယံုၾကည္လက္ခံထားသည္႕ နတ္အတြင္းေရးဇာတ္လမ္းမ်ားရွိသည္။ မယံုၾကသည္တို႔ အတြက္ရႊင္ၿမဴးဖြယ္အံ႕ ၾသဖြယ္ၿဖစ္သည္။ ယံုၾကည္သူတို႕ကမူအေလးအနက္ထားၾကသည္။
အေမေရရင္ မံုရြာၿမိဳ႕အေနာက္ဘက္ေမာင္းေထာင္၊ ပုပၸါးအရပ္မွစမ္းေရထြက္မ်ားကို ကိုယ္စားၿပဳေသနတ္ၿဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕သာဖိုမင္းၾကီးမွာ ပခုကၠဴႏွင္႔ၿမ်ိဳင္ၾကားက နတ္တစ္ပါးၿဖစ္သည္။ အေမေရရင္သည္ ၀က္ကလီစာမ်ား၊၀မ္းတြင္းသားမ်ားကုိ အလြန္ၾကိဳက္သည္။သူ႔ကိုပသသည္႕အခါ ၀မ္းတြင္းသားမ်ားႏွင္႔ ပသရသည္။ၿမိဳ႕သာဖိုမင္းၾကီးကမူ သူ႔အရပ္တြင္အေကာင္ ဆံုးဟင္းလ်ာမ်ားၿဖစ္သည္႕ ပဒတ္သားႏွင္႔ မန္က်ည္းရြက္ခ်ဥ္ရည္ကိုႏွစ္သက္သည္။
အေမေရရင္ႏွင္႔ ၿမိဳ႕သာဖိုးမင္းၾကီး သမီးရည္းစာၿဖစ္သည႕္အခါ ၿမိဳ႕သာမင္းၾကီးကသူ႔ေဒသတြင္ အေကာင္းဆံုးဟင္းလ်ာ မ်ားႏွင္႔ထမင္းအုပ္ပို႕ရသည္။အေမေရရင္ကသူ႔ၾကိဳက္သည္႕အစာမပါရေကာင္းလားလို႕အမ်က္ရွၿပီးဖိုးမင္းၾကီးက္ိုေပါက္သည္။ ဖိုးမင္းၾကီးေခါင္းေစာင္းသြားသည္ဟူ၏။ပြဲေတာ္က်င္းပသည္႕အခါအသံုးၿပဳသည္႕နတ္ကြန္းအေဆာက္အဦးႏွစ္ခုကို ေဘးခ်င္းမယွဥ္၊ ေက်ာေပးကာေဆာက္ထားသည္ကို အံ႕ၾသဖြယ္ေတြ႕ရသည္။
သခင္မ မဥသည္ ေတာင္ၿပံဳးအေရွ႕ဘက္မွေတာင္ေစာင္႔နတ္ၿဖစ္သည္။ယကၠန္းယက္သူတို႕ပသသည္႕နတ္တစ္ပါး ၿဖစ္သည္။ေတာင္ၿပံဳးမင္းေလးက သူ႔အခ်စ္ကိုလက္မခံသည္႕အတြက္ စီးေတာ္က်ားႏွင္႔တိုက္၍သတ္သည္။ မမဥကစိတ္ဆိုး မေၿပ၊ ေတာင္ၿပံဳးနတ္ပြဲရာသီက်င္းပသည္႕အခါ ၊မင္းညီေနာင္ေရခ်ိဳးရန္ၿမစ္္ဆိပ္သို႕ဆင္းသည္႕အခါ၊ လမ္းမွသူ႕ကိုမၿမင္
ေအာင္နတ္ကေတာ္မ်ားက နတ္ရုပ္ကိုအကာအကြယ္မ်ားၿပဳလုပ္ေပးၾကသည္။ ပခန္းဦးမင္းေက်ာ္၏အေမ ေရႊကိုင္းမယ္ေတာ္သည္ အလြန္ေခ်ာေမာလွပသူၿဖစ္သည္။ သားကမိခင္ကိုသေဘာက်ကာ သိမ္းပိုက္ရန္ၾကံရြယ္သည္။မိခင္ကလက္မခံသၿဖင္႔ သားကမိခင္၏မ်က္လံုးႏွစ္လံုးကိုထိုးေဖာက္ပစ္လိုက္သည္။ ဦးမင္းေက်ာ္၏အစ္ကို နရင္းမင္းၾကီးမွာဦးမင္းေက်ာ္၏ သတ္ၿဖတ္မႈကိုခံရသည္။သူတို႕ႏွစ္ဦးလံုးဦးမင္းေက်ာ္ကို မေက်နပ္။ ပခန္းနတ္ပြဲရာသီကို မိခင္ႏွင္႔အစ္ကုိၿဖစ္သူသြားၾကေသာ္လည္း ဦးမင္းေက်ာ္ႏွင္႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ဘဲေနသည္။
နတ္ကြန္း ေပၚသို႕ေရႊကိုင္းမယ္ေတာ္တက္သည္႕အခါ ေနာက္ၿပန္တက္သည္။နတ္ရုပ္ကို ေရွ႕သို႕မလွည္႕။ေနာက္သို႕လည္႕ၿပီး နတ္က ေတာ္ကနတ္ရုပ္ကိုေခါင္းေပးတင္ၿပီးတက္ရသည္။နရင္းမင္းၾကီးနတ္ရုပ္ကိုလည္း ဦးမင္းေက်ာ္ကႏွင္႔မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရေလ ေအာင္ေနာက္ၿပန္ထားၾကသည္။
သထံုနတ္ကြန္းသို႕ သြားေရာက္ေလ႔လာပါက ဦးဗ်တၱသည္ ၿမိဳ႕ေစာင္႔ဘိုးဘိုးၾကီးၿဖစ္သည္။နတ္ရုပ္ကို အဘိုးၾကီးအသြင္ထု လုပ္ထားသည္။ဦးဗိုလ္ၾကီးႏွင္႔ ဦးဗိုလ္ေလးမွာလူရြယ္မ်ားၿဖစ္ၾကသည္။ညီအစ္ကိုမ်ားၿဖစ္ဟန္တူသည္။ ဦးဗိုလ္ေလး၏ေနာက္ အမည္တစ္ခုမွာ ဗ်တ္၀ိၿဖစ္သည္။သူသည္ သေဘၤာ သို႔မဟုတ္ စက္ေလွပိုင္ရွင္မ်ားပသသည္႕နတ္ၿဖစ္သည္။ေဒၚအိုဇာမွာ လည္းနတ္တစ္ဦးၿဖစ္သည္။
နတ္သမိုင္းတြင္ ဦးဗ်တၱႏွင္႔ဦးဗ်တ္၀ိကို ညီအစ္ကိုေတာ္စပ္ေပးၿပီး အခ်စ္ဇာတ္လမ္းဖန္တီးေပးသည္။ေနာက္တစ္ဖန္ သထံုကဦးဗ်တ္၀ိကို ပုဂံသို႕ပို႕ကာေတာင္ကလပ္ေစာင္႔ မယ္၀ဏၰႏွင္႔ေပးစားသည္။
နတ္သမိုင္းသည္ နတ္သမိုင္းသာၿဖစ္သည္။ လူ႔သမိုင္းၿဖစ္ရပ္မွန္မဟုတ္။ ေရွ႕ေနာက္မညီညြတ္မႈမ်ား၊ မယံုၾကည္ႏိူင္စရာ အခ်က္မ်ားပါရွိေနႏိူင္သည္။နတ္သမိုင္းသည္ နတ္ယံုၾကည္တို႕ကြန္႔ၿမဴးကာ ဖန္တီးထားမႈသာၿဖစ္သည္။ ေတာင္မင္းရွင္ညိဳႏွင္႔ ေၿမာက္မင္းရွင္ၿဖဴသမိုင္းကိုဒြတၱေဘာင္ေခတ္အေၿခခံကာေရးသားသည္။အလြန္ေရွးက်သည္႕နတ္ယံုၾကည္မႈဟုသာဆိုႏိူင္သည္။ဦးတင္႔တယ္ကိုမူ ေသလည္ေၾကာင္မင္းလက္ထက္အေၿခခံသည္။တေကာင္းဘုရင္သည္တေကာင္းၿမိဳ႕ကမဟုတ္။ ဦးတင္႔တယ္ကိုသတ္သည္႕ဘုရင္အာစိဏၰသည္နတ္တစ္ပါးၿဖစ္ၿပီးမိုးနတ္ေတာင္နတ္ၿဖစ္သည္ဟုပုပၸါးတစ္၀ိုက္မွ နတ္သမိုင္းစိတ္၀င္စားသူမ်ားကဆိုသည္။ ဤနတ္အတြင္းေရးမ်ားသည္ နတ္သမိုင္းၿ႔ပဳစုရာတြင္ ၾကြင္းက်န္ရစ္ေသာ နတ္ပါးစပ္ရာဇ၀င္ မ်ားၿဖစ္ေပသတည္း။
ခင္ေမာင္သန္း (စိတ္ပညာ)
အင္ဒီယားနားျပည္နယ္ ပါဒူးတကၠသုိလ္ကေန မဟာဘြဲ႕ ရခဲ႔ၿပီး မႏၱေလးတကၠသိုလ္မွာ အမႈထမ္းခဲ႔ပါတယ္။စိတ္ပညာကို
လူထုၾကားေရာက္ေအာင္ ေရးသားၿဖန္႔ေ၀ႏိူင္ခဲ႔ပါတယ္။}
"စဥ္းစားေတြးေခၚရေသာ အလုပ္ကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မလုပ္လိုၾက။ စဥ္းစားရန္မလိုသည့္ အလုပ္ကိုသာ လုပ္လိုၾကသည္။ ေတြးေခၚရေသာ အလုပ္ကို လုပ္လိုသူတို႔မွာ လူနည္းစုသာလွ်င္ၿဖစ္သည္" ဟု စာအုပ္အဖံုးမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အပိုင္း(က) အယူသီးမႈ၊ အပိုင္း(ခ) နတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ၊ အပိုင္း(ဂ) နတ္တို႕၏သဘာ၀ ဆိုၿပီး အပိုင္းသံုးပိုင္း ခြဲထားပါတယ္။အယူသီးမႈ အပိုင္းတြင္ "တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ၾကံဳၾကိဳက္လာသည့္ အားျဖည့္မႈ၊ သို႔မဟုတ္ ထီေပါက္မႈ၊ စာေမးပြဲေအာင္မႈ၊ စီးပြားေရးေကာင္းလာမႈတို႔ ေၾကာင့္ လူသားမ်ားတြင္လည္း အယူသီးသည့္ အျပဳအမူမ်ား ေပၚေပါက္လာသည္။ ေပၚေပါက္လာရန္ လြယ္ကူေသာ္လည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ရန္ကား အလြန္ပင္ ခဲယဥ္းေပသည္" ဟု စိတ္ပညာရွင္တစ္ဦး ျဖစ္သူ စကင္နာရဲ႕ ခိုကေလးမ်ားႏွင့္ စမ္းသပ္နည္းကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ "မေသခ်ာ မေရရာေသာ အေျခအေနႏွင့္ ၾကံဳေတြ႕ရေသာအခါတြင္ လူသားတို႔သည္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ထိုစိုးရိမ္ပူပန္မႈသည္ အယူသီးမႈကို ျဖစ္ေပၚေစသည္" လို႔ ဆိုထားတာက သဘာ၀က်လွ ပါတယ္။
နတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး အပိုင္းမွာေတာ့ ေတာင္ေစာင့္နတ္၊ ၿမိဳ႕ေစာင့္နတ္၊ အိမ္ေစာင့္နတ္ ၊ မိဆိုင္ဖဆိုင္နတ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သံုးဆယ့္ခုနစ္မင္း မူကြဲမ်ားအေၾကာင္းကိုလည္း ႏိႈင္းယွဥ္ေဖာ္ျပထားၿပီး နတ္ရာဇ၀င္ မူကြဲမ်ားကိုလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ နတ္တို႔ သဘာ၀ အပိုင္းမွာ အေမေရရင္၊ အေမဂ်မ္း၊ ကုန္သည္ၾကီး ဦးပိုးတူ၊ ေျမာင္းတူး ကိုႀကီးေက်ာ္၊ ျပည္ေတာ္ကန္ ေမာင္ႏွမ၊ ေတာင္ၿပံဳးမင္း ညီေနာင္ စတဲ့ ျမန္မာျပည္႐ိွ ထင္႐ွားေသာ နတ္မ်ား၊ ေခတ္ကာလေျပာင္းလဲလာပံုႏွင့္ ယံုၾကည္မႈ ပသမႈ မ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည္မွာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ျမန္မာ့နတ္သမိုင္းအျပင္ ေရွးေဟာင္းဂရိ နတ္ကိုးကြယ္မႈ၊ ေ႐ွးလူတို႔၏ နတ္ပူေဇာ္မႈမ်ားကိုပါ ႏိႈင္းယွဥ္ေဖာ္ျပထားေသာေၾကာင့္ စိတ္၀င္စားစရာ၊ ဗဟုသုတရစရာ ၊ အေတြးမ်ား ျဖန္႔က်က္ေစရာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment